MÜCADELE SURESİ

Sure adını, 1. ayetindeki bir fiilden almıştır. Surenin 1. ayetinde, bir kadının, kocasının zihar (cahiliyede bir boşama çeşidi) yaparak kendisini boşayan kocasının davranışlarının yanlış olduğu hususunda, peygamberimizle tartışmasından bahsedilmektedir. “Tartışma”, “mücadele etme” anlamlarına gelen “tücâdilu” fiilinin mastarı olan “mücadele” kelimesi, bu surenin adı olmuştur. 

22 ayetten oluşan Mücadele suresi, Medine’de inmiştir. 7. ayetinin Mekke'de indiğine dair bir rivayet vardır. 

Mushaftaki sıralamada 58., iniş sırasına göre 104. suredir.

 

Bu surenin temel konuları şunlardır:

Cahiliye döneminden kalma adetler,

Gizli kapaklı işler çevirmek,

Topluluğa katılma ve ayrılma adabı,

Dostluk ilkeleri.

 

Surenin temel mesajları şunlardır:

- Allah her şeyi işitendir. Hiçbir konuşma ona gizli kalmaz.

- Kadınlar dini veya farklı konularda bilgi sahibi olmak, hukuki meselelerde haklarını aramak gibi bir takım nedenlerle topluluğa katılabilirler, buna bir engel yoktur.

- Kişi aklına yatmayan hususlarda gerçeği araştırmalı, tatminkar bir cevap alana kadar bu araştırmasını sürdürmelidir.

- Mantıksal veya geleneğe dayalı olarak verilen hüküm veya kararların her zaman doğru olduğu söylenemez. Kişiler, geleneksel uygulamaların doğru veya yanlış olabileceği ihtimalinden hareketle, doğruyu araştırmalıdırlar.

- Zihar yapmak, erkeğin karısını, “sen bana annemin sırtı gibisin” diyerek, yani hanımı annesine benzeterek boşamasıdır. Bu, cahiliye döneminde kullanılan bir boşama yöntemidir. Ayetlerin açık ifadelerine göre, bu tip boşamalar doğru ve geçerli değildir. Hatta, bu gibi zulme yol açan uygulamalarda, uygulamayı yapan erkek için, köle azad etmek, iki ay oruç tutmak, altmış fakiri doyurmak gibi cezalara söz konusudur.

- İnsanlar gizli konuşmalara, örtülü bir takım davranışlara meyillidirler. Gizli konuşmak, fısıldaşmak, birileri hakkında gizli kapaklı planlar yapmak dinimizce ahlaksızlık olarak görülmüştür. Hatta, gizli konuşmalar şeytandan bilinmiştir. Bu gibi gizli konuşmalar eğer hayırlı olmayacaksa, bunlardan şiddetle kaçınmak gerekmektedir. Eğer iyi sonuçlar düşünülerek gizli bir takım planlar yapılması söz konusuysa, aslında bunlar da ahlaken uygun görülmemiştir. Fakat, bazen insanların bir kimseye (mesela doktoruna, avukatına veya bir arabulucuya) özel olarak söyleyebileceği şeyler vardır. Bunlar istisna tutulmuştur.

- Bir topluma girerken selam verilmesi gerekir. Selmalaşma Allah’ın emrettiği, şeklini Peygamberimizin belirlediği selamlaşmadır. Münafıklar ise Peygamberimizin yanına geldiklerinde farklı şekilde selam vermekteydiler. Topluluğa girerken veya bir kimseyle karşılaşıldığında, sünnete uygun selam vermek daha doğrudur.

- Bir topluluğa girildiğinde topluluk adabına uygun davranılmalı, yeni gelenlere yer açılmalı, yeri ve zamanı geldiğinde kalkılmalıdır.

- Gizli bir şey konuşma durumunda kalan bir kimse, konuşmadan önce sadaka vermelidir. Çünkü sadaka kötülükleri giderici ve affa sebeptir. 

- Allah’a inanmayan kötü yaradılışlı insanları dost edinmemek gerekir. 

-Mal ve evlat insana ahirette fayda vermez; fayda verecek olan iman ve salih ameldir. 

- Allah’a inanmayanlar şeytanın etkisi altındadırlar; onlar şeytanın yoldaşıdırlar.