TİN SURESİ

Sure, ilk ayetinde “tin” e yemin edildiği için bu ismi almıştır. “Tin” kelimesinin bir dağ ismi veya incir meyvesi anlamlarına geldiği söylenmektedir. Sure, "Ve't-tîn" ismiyle de anılmaktadır.

8 ayetten oluşan Tin suresi, Mekke’de inmiştir. 

Mushaftaki sıralamada 95., nüzul sırasına göre ise 28. suredir.

 

Bu surenin temel konuları şunlardır:

İnsanın en güzel biçimde yaratılması,

Güzel yaratılan insanın aşağı bir mertebeye atılması ve atılma nedenleri,

İman ve amelin kurtuluş için gerekli olması.

 

Surenin temel mesajları şunlardır:

- Sure, Yüce Allah'ın insanı değerli kıldığına, onu eşsiz ve en güzel bir şekilde yarattığına dâir mukaddes ve şerefli yerlere yeminle başlar. Bu yerler, içlerinde Yüce Allah'ın, peygamberlerine vahiy indirmek­le üstün kıldığı Beyt-i Makdîs, Tûr Dağı ve Mekke-i Mükerreme'dir. 

- İnsan en güzel biçimde yaratılmıştır. İnsanın güzel yaratılması, mahlukat arasında bedeni ve ruhi bakımdan sahip olduğu güzelliklerin bütünü için söz konusudur. Burada güzellikten kasıt, görüntüdeki güzellik olmaktan çok, yüce Allah’ın hikmetine uygun, münasip ve mütenasip bir şekilde yaratılmış olmasıdır.

- İnsanın aşağıya atılmış olması, onun aslında daha yüce bir yaşam şekline layık olması gerektiğinden kaynaklanmaktadır. İnsan dünyada değil, aslında daha farklı bir yerde olmalıdır ki. Bu da cennet hayatıdır.

- İnsanın dünyaya getiriliş maksadı, aşağı yaşam biçiminden üstün yaşam biçimine geçmesidir. Bunun için gerekli olan ise iman ve amel bütünlüğüdür.

- İnsan, Rabbinin nimetine şükretmelidir. Şükretmediği takdirde cehennemin en alt tabakalarına gönderilecektir.